Translate

sobota, 16 maja 2015

SEJM WALNY W POLSCE W XV - XVI WIEKU

Sejm Walny powstał w 1493 r. Składał się z Senatu i Izby Poselskiej.
Trzy stany sejmowe:
- król
- Senat, w którego skład wchodzili kasztelani, wojewodowie, ministrowie, doradcy króla, czyli magnateria.
- posłowie ziemscy (Izba Poselska), w której skład wchodziła szlachta wybierana na Sejmiku Ziemskim.

Naród polityczny - stany, które brały udział w życiu publicznym kraju (szlachta i duchowieństwo)

Wygląd porządku obrad:
- przywitanie króla w katedrze
- wybranie nowego marszałka
- rozdanie mandatów
- obrady około 6 tygodni
- izby obradowały oddzielnie
- pożegnanie króla.

Rugi poselskie - sprawdzanie mandatów poselskich

Instrukcje sejmikowe - instrukcje, jak posłowie powinni postępować, wytyczne wyborów

Senat powstał z Rady Królewskiej.
Przywilejem kluczowym do powstania Sejmu był przywilej cerekwicko-nieszawski.
Jak często i na jak długo zbierał się Sejm?
- sesje zwyczajne: co rok na 6 tygodni, a po unii co 2 lata na 6 tygodni
- sesje nadzwyczajne: gdy była potrzeba na 2 tygodnie, po unii na 6 tygodni.
Sejm zbierał się w miejscach najbliżej centrum, w Piotrkowie Trybunalskim, a po unii - w Warszawie.
Przy głosowaniu ustaw obowiązywała zasada jednomyślności.

Liberum veto - możliwość zerwania Sejmu, "wolne, nie pozwalam". Po raz pierwszy użył go Władysław Siciński na polecenie Radziwiłła w 1652 r., sprzeciwiając się przedłużeniu obrad Sejmu, co uniemożliwiło sprawne funkcjonowanie państwa. Za panowania Augusta III Sasa (w przeciągu 30 lat) żaden Sejm nie doszedł do skutku.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz