REWOLUCJA BURŻUAZYJNA W ANGLII W XVII WIEKU

Geneza powstania rewolucji
Było nią dążenie burżuazji do władzy. Burżuazja była coraz zamożniejsza, ważniejsza i lepiej wykształcona w stosunku do szlachty.

W Anglii znaczną pozycję miał Parlament, dlatego rewolucja zacznie się od niego. Początku rewolucji można się doszukać w 1628 r., kiedy parlamentarzyści wydali petycję o prawach. Domagano się prawa do nakładania podatków tylko za zgodą Parlamentu (rozszerzenie jego kompetencji). Król tą petycję odrzucił. Rozwiązał ten Parlament i przez 10 lat rządził bez niego.

Karol I Stuart

Król, Karol I Stuart, zapatrzył się w Europę kontynentalną, gdzie panował absolutyzm (król robił to, co chciał). Próbował przenieść ten system rządzenia do Anglii. Dlatego nakładał wysokie podatki, nie było Parlamentu.
Anglikanie nie byli gotowi na przyjęcie absolutyzmu. Król musiał powołać Parlament:
- 1640 r. Parlament krótki
- później Parlament długi.
Po jego powołaniu popadł w konflikt z Parlamentem. W konsekwencji, w 1642 r. rozpoczyna się wojna domowa.  Król uciekł z Londynu w obawie przed buntującymi się zwolennikami Parlamentu.

Wojna domowa
król, duchowieństwo (kościół anglikański)       a                  zwolennicy Parlamentu nazywani

i szlachta stara (rodowa, od pokoleń)                                 okrągłogłowymi (wyróżniała się specjalną 

                                                                                         fryzurą - ścinali włosy na kształt garnka),

                                                                                         burżuazja, nowa szlachta (dorobkiewicze),

                                                                                         bogaci chłopi i rzemieślnicy

Olivier Cromwell

Karol I Stuart został złapany i wydany Parlamentowi. W 1649 r. został ścięty (mieczem albo toporem). Anglia stała się republiką. Nie wyszło im to na dobre.

Pojawił się krwawy dyktator, Olivier Cromwell, który stał na czele Parlamentu. Nienawidzili go Irlandczycy, bo zgładził ich i osiedlał swoich od 1653 r. Najpierw walczył po stronie Parlamentu, a później ograniczył ich władzę.
Szkocja i Irlandia zjednoczyła się z Anglią.
Kiedy zmarł, zaczęto prowadzić pertraktacje, by przywrócić monarchię.

Karol II Stuart

W 1660 r. na tronie zasiadł Karol II Stuart. Nastąpił powrót do monarchii parlamentarnej. Wprowadza pokój, amnestię, deklaruje tolerancję religijną. Warunkiem było zrzeknięcie się części władzy na rzecz Parlamentu.

Skutki
W obrębie 40 lat budowana zostaje typowa monarchia parlamentarna, w której "król panuje a nie rządzi". Istnieje ona do dziś.

Wprowadzono:
a) Deklarację Praw Narodu Angielskiego w 1689 r., która ograniczała rolę króla na rzecz Parlamentu:
- król musiał regularnie zwoływać Parlament
- Parlament mógł w każdej sprawie podejmować decyzje
- król nie.mógł wstrzymać ustawy Parlamentu
- rozkazy Parlamentu musiały być wykonywane
- ograniczono tortury i zakazano śmiertelnych wyroków
- król stracił władzę sądowniczą
b) Akt o Następstwie Tronu w 1701 r.:
- odpowiedzialność parlamentarna doradców króla
- nieusuwalność sędziów z urzędu.

Król może:
- co tydzień spotykać się z premierem (szef wygranej partii, dobiera sobie ministrów)
- doradzać premierowi
- mianować premiera
- funkcja reprezentacyjna.