DEMOKRACJA ATEŃSKA W V W.P.N.E.

Reformy Solona (pocz. VI w.p.n.e.) i Klejstenesa (koniec VI w.p.n.e.) doprowadziły Ateny do demokracji.

demokracja ateńska - demokracja bezpośrednia: wszyscy obywatele brali udział w życiu politycznym na Zgromadzeniu Ludowym (osobiście)

Ateny były niezbyt duże i nie każdy miał prawa polityczne, dlatego możliwa demokracja. Wszyscy tzn. 40 000 to mężczyźni, którzy ukończyli 20. rok życia i urodzeni byli w Atenach.
Zgromadzenie Ludowe odbywało się 3-4 razy w miesiącu przez całe dni. Nie tylko miał funkcję ustawodawczą, ale mogli także wybierać urzędników.
Wszyscy, poza strategami, czyli sąd, rada, urzędnicy, byli losowani. Był urzędem wybieralnym.

strateg - jedyny urząd, gdzie za błąd płacono głową 

Działanie demokracji ateńskiej w V w.p.n.e.

demagog:
- w starożytności: człowiek, który potrafił przemawiać (sztuka dobrego języka) i dobrze uargumentować, zainteresować innych i bronić swych poglądów (istniały szkoły, które uczyły przemawiać, sztuki argumentacji czy dykcji)
- dziś: osoba, która mówi to, co lud chce usłyszeć, co się dobrze sprzeda, pomimo tego, że może być to kłamstwo (negatywne pojęcie)

Działanie demokracji ateńskiej w czasach Peryklesa (V w.p.n.e.)
Perykles jest gigantyczną postacią; był politykiem i demagogiem. Kilkakrotnie wybierany był na urząd stratega. Jako polityk na Zgromadzeniu Ludowym przeprowadził reformy, które urealniły demokrację ateńską:
- by zapobiec oligarchii, wprowadził opłaty (diety, dniówki) za udział w zgromadzeniu. W ten sposób każdy mógł sobie pozwolić na udział w nich
- urzędnicy dostawali pensje, by każdy mógł nim zostać
- uściślił ustawę o obywatelstwie Aten (wyznacznikiem było pochodzenie ateńskie ojca i matki).
Przyczynił się do rozwoju gospodarki i budownictwa Aten (np. na Akropolu)  za pieniądze Związku Delijskiego. Skonstruował np. Fidiasza (rzeźbiarza).

W tym czasie do rangi wszedł Sąd Skorupkowy (ostracyzm). Bali się odebrania demokracji, dlatego systematycznie organizowano go (wydrapywali imię osoby, która mogła zagrażać państwu i musiała wyjechać na 10 lat, przy czym nie traciła obywatelstwa i majątku).

ostracyzm - dziś: forma ukarania kogoś za zachowanie,  które nie jest akceptowane w grupie, wyłączenie kogoś z grupy